قدرتِ گرفتن دست؛ نشانه ای مهم از سلامت بدن - وبلاگ رویال درام

به گزارش وبلاگ رویال درام، با افزایش سن، ماهیچه های ما به طور طبیعی ضعیف و ضعیف تر می شوند. در واقع این فرسایش و تحلیل عضلانی روی کل بدن از جمله زانوها، باسن، پشت و ... تاثیر می گذارد.

به همین دلیل انجام منظم تمرینات قدرتی و یا حتی تمرینی به سادگی مشت کردن دست ها، برای مقابله با این اثرات بسیار مهم است. شاید متعجب شوید، اما دست هایمان بخشی از بدن ما هستند که معمولا کمتر از سایر اندام ها به آن ها توجه می کنیم.

در واقع به نظر می رسد که قدرت گرفتن یعنی مقدار نیرویی که هنگام فشار دادن دست خود به دور یک جسم وارد می کنیم، نشانه بزرگی از شرایط سلامت عمومی ما محسوب می گردد.

بله کاملا درست شنیدید. قدرتِ گرفتن دست ها بیش از صرفا یک دست دادن محبت آمیز و یا باز کردن ظرف ترشی اهمیت دارد! محققان قدرت گرفتن را یک نشانگر زیستی ضروری برای تمام رده های سنی و به ویژه افراد مسن می دانند.

به عبارت دیگر قدرتی که در دستان، مچ دست و ساعد خود احساس می کنید، مهر تاییدی بر مقدار سلامتی بدن شما است. این قابلیت بعلاوه با کاهش خطر آسیب های فیزیکی، جلوگیری از روند پیر شدن سلول های مغزی و ابتلا به آلزایمر در ارتباط است. اطلاعات کامل این مطالعات به وسیله وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است.

دکتر Ardeshir Hashmi، متخصص طب سالمندان از کلینیک کلیولند شرح می دهد: قدرت گرفتن دست ها به طور طبیعی از حدود 50 سالگی و شاید حتی زودتر رو به افول می رود. در این میان آن هایی که قدرت گرفتن دستان خود را با تمرینی به سادگی مشت کردن روزانه دست ها حفظ می نمایند، کندتر پیر می شوند. آن ها در عین حال مدت طولانی تری سالم می مانند و به احتمال بالاتری از آلزایمر در امان هستند

چگونه قدرت گرفتن دست ها با سلامتی ما مرتبط است؟

قدرتِ گرفتن دست به وسیله دستگاهی به نام دینامومتر دستی میزان گیری می گردد. این وسیله نوعی دستگاه دستی است که فرد باید تا جایی که می تواند آن را فشار دهد..

به طور کلی تعیین شده که قدرت بیشتر با شرایط بهتر سلامتی همراه است. البته یک سری محدودیت ها نیز در این زمینه وجود دارد و تاثیر فاکتور هایی نظیر سن، BMI و سایر عوامل هم باید در نظر گرفته گردد. محققان قدرت گرفتن ضعیف را به این صورت تعریف می نمایند:

- کمتر از 26 کیلوگرم برای مردان

- کمتر از 16 کیلوگرم برای بانوان

متاسفانه تا زمانی که آغاز به از دست دادن قدرت دستان خود نکنیم، هرگز به این فکر نخواهیم افتاد که این اندام چقدر حیاتی است. دستان ما برای بسیاری از کار های روزانه ما ضروری هستند. اگر بخواهیم دکمه های پیراهن خود را ببندیم، با چنگال غذا بخوریم و با اتوماتیک بنویسیم، همه این ها به قدرت و مهارت خاصی در دست ها و انگشتان ما احتیاج دارند.

هرچه قدرت گرفتن دست های خود را بیشتر تقویت کنید، سلول ها کندتر پیر می شوند و این رویکرد حتی قادر به پیشگیری از ابتلا به امراضی نظیر آلزایمر نیز خواهد بود. در مقابل اگر این توان را حفظ نکنید، سلول ها با سرعت بیشتری آغاز به متابولیسم نموده و سریعتر پیر می شوند.

اما چگونه می توانیم دستانی قوی داشته باشیم و از شر آلزایمر نجات یابیم؟

بهبود قدرت گرفتن دست ها بسیار ساده است: یک توپ کوچک را بردارید و آغاز به فشردن کنید. هدف این است که تا جایی که می توانید ماهیچه های دست و ساعد خود را منقبض کنید. توصیه می گردد دو بار در روز حداقل 10 دقیقه برای هر دست زمان بگذارید. گفتنی است که حتی بدون توپ نیز می توان به راحتی تمرین مشت کردن و باز کردن دوباره دست را انجام داد. تنها کافیست به طور مرتب و روزانه این کار را انجام دهید تا بتوانید به سلول های مغز علاوه بر سلامت فیزیکی خود یاری برسانید.

تمرین قدرتی دست چه تاثیری بر بدن دارد؟

همانطور که گفته شد، قدرت باز و بسته کردن دست ها تاثیری فراتر از انجام کار های روزمره در زندگی انسان دارد. بعضی از مهم ترین اثرات قدرت گرفتن دست ها بر بدن به قرار زیر است:

- بهبود قدرت عضلانی

قدرت دست ها به سادگی می تواند نشان دهد که شرایط سایر عضلات و ماهیچه های بدن به چه صورت است. همانطور که می دانیم حفظ قدرت عضلانی در سراسر بدن برای تحرک، تعادل و استقامت حیاتی است.

بدن قوی به این معنی است که می توانید بیشتر از خانه خارج شوید، ورزش بیشتری داشته باشید و به طور کلی با دنیای اطراف خود در تعامل باشید. زمانی که عضله با بافت چربی جایگزین گردد، فرد قدرت جسمانی خود را به مرور از دست می دهد. ورزش باز و بسته کردن دست از جمله تمریناتی است که می تواند در دراز مدت به حفظ سلامت عضلات بدن یاری کند.

در یک مطالعه، محققان رابطه قابل توجهی میان قدرت گرفتن دست ها و راه رفتن یا بالا رفتن از پله ها کشف کردند. گفتنی است که در این مورد با یک چرخه معیوب رو به رو هستیم. افت قدرت مشت کردن دست منجر به کاهش تحرک شده و آن نیز به نوبه خود سبب می گردد که کمتر از گذشته قادر به افزایش قدرت عضلانی خود از طرق مختلف مانند ورزش باشیم؛ بنابراین عضلات به ضعیف شدن بیشتر ادامه و فرد را در معرض خطر سقوط و شکستگی قرار می دهند.

- حفظ سلامت دستگاه عصبی مرکزی

پیامد های سلامتی کاهش قدرت گرفتن دست ها در سراسر بدن به وضوح قابل مشاهده است و از این رو می توان انتظار داشت که این اختلال بر عملکرد صحیح سیستم عصبی مرکزی نیز تاثیر گذار باشد.

شاید کمی غیر عادی به نظر برسد، اما با مسئله ای کاملا منطقی روبرو هستیم: قدرت گرفتن ضعیف نشانه کاهش توان عضلانی در گوشه و کنار بدن ما است که منجر به افت سطح تحرک می گردد. در ادامه محدودیت تحرک نیز می تواند منجر به تنهایی گردد. از طرفی محدودیت های فیزیکی اثر به شدت منفی و مخرب بر سلامت روان دارند. برای مثال اگر نتوانید بیرون بروید و با دوستان و خانواده خود وقت بگذرانید، نمی توانید کار هایی را انجام دهید که شما را خشنود می نمایند و در نهایت منزوی خواهید شد. انزوا به خودی خود سلامت شناختی مغز و بعلاوه عاطفی شما را دستخوش تغییرات نامطلوب خواهد نمود.

محققان قدرت گرفتن ضعیف دست ها را با شرایط زیر مرتبط می دانند:

- اختلال شناختی (مانند سردرگمی، مشکل حافظه و پردازش کندتر و ابتلا به آلزایمر)

- افسردگی

- مشکل خواب

این در حالی است که اجرای منظم تمرین ساده مشت کردن دست می تواند تا میزان زیادی از عوارض مذکور پیشگیری کند.