فیفا 20 سال دیر از اساسنامه ایراد گرفت، فوتبال ایران از کرونا بدتر - وبلاگ رویال درام

به گزارش وبلاگ رویال درام، داریوش مصطفوی بازیکن اسبق تیم های استقلال و پرسپولیس، مدیر عامل پیشین باشگاه پرسپولیس، دبیر کل و رییس اسبق فدراسیون فوتبال در مصاحبه با خبرنگاران به تشریح شرایط فوتبالی و انتقاد از عملکرد مدیران گذشته و کنونی فدراسیون پرداخت و چالش بزرگی که فوتبال ما در زمینه اساسنامه با آن دست به گریبان شده را مورد واکاوی قرار داد.

مشروح گفتوی وبلاگ رویال درام با داریوش مصطفوی را می خوانید.

فوتبال از کرونا بدتر، کرونا از فوتبال بدتر

مصطفوی در شروع این تبادل نظر گفت: مثل بیشتر هموطنان عزیزم خودم را قرنطینه کردم تا هم شخصاً از شر ویرس کرونا در امان باشم و هم به جامعه یاری نموده باشم. من به دلیل شرایط سن و سالی ناچارم قدری بیشتر از دیگران از خودم مراقبت کنم.

متاسفانه این ویروس کرونا گویا از فوتبال هم بدتر است و شاید هم در بعضی مواقع این فوتبال باشد که از کرونا بدتر باشد. کرونا و فوتبال هر دو جان آدمها را می گیرند. تفاوت شان این است که کرونا یک دفعه انسان را قبض روح می نماید اما فوتبال ذره ذره جان آدمها را می گیرد. وجه تشابه کرونا و فوتبال هم در این است که برای هیچ کدامشان درمان، دارو و واکسنی وجود ندارد.

کفاشیان مناسب فدراسیون فوتبال نبود

فوتبال ما امروز با دردسرهای عظیمی روبرو است که شروع این مسائل و دردسرها از زمان ریاست کفاشیان شروع شد. آقای کفاشیان ذهنش درگیر مسائل بانکی و اقتصادی بود و علاقه اش به فدراسیون هایی مثل دو و میدانی. ایشان را به یکباره آوردند بر مسند عظیمترین فدراسیون ورزشی.

کفاشیان تناسبی با فدراسیون فوتبال نداشت و فوتبال رشته مناسبی برای سپردن به کفاشیان نبود. ایشان به یکباره تعداد کارمندان فدراسیون را از 20 نفر به 200 نفر و شاید هم بیشتر رساند. افزایش یافتن کارکنان فدراسیون باعث شد تا فدراسیون به صورت جزیره ای اداره شود و جنگ قدرت در بین کمیته های مختلف یا همان جزیره هایی که من گفتم بیشتر شد.

دبیر کل تبدیل به ماشین امضا شده

دبیر کل در فدراسیون فوتبال یا هر فدراسیون دیگری باید نفر اول اجرایی باشد. دبیر کل ها باید افرادی متخصص، با دانش روز و ارتباطات بین المللی باشند که همه راه ها به سوی آنها ختم شود. در واقع دبیر کل باید در فدراسیون فوتبال حرف اول را بزند. اما کفاشیان معنی دبیر کل را تغییر داد.

در دوران پسا کفاشیان آنقدر فوتبال به شکل جزیره ای اداره شد تا عملاً قدرت دبیر کل کم و کمتر شود و یکی از عظیمترین مسائلی که فوتبال ما با آن روبرو است این است که سِمت دبیر کل در فوتبال کوچک شد.

حالا دبیر کل به یک ماشین امضا تبدیل شده که هرآنچه کمیته های مختلف و قدرت های تجزیه شده مایل باشند را امضا می نماید. درست مثل یک ماشین امضا.

بودجه فدراسیون ده هزار برابر شد

در سال 77 فدراسیون با 20 نفر اداره می شد و حالا شنیدم بیش از 200 کارمند دارد. نسبت به آن موقع درآمدهای فدراسیون از درآمدهای تبلیغات دور زمین گرفته تا درآمدهای دیگر شاید هزار برابر شده باشد. اما آنقدر مخارج آن به دلیل تعدد الکی کارکنان و کمیته ها زیاد شده که هزینه ها ده هزار برابر شده است.

هزینه های امروز فدراسیون بی رویه زیاد شده و البته در این زمینه من تقصیری به گردن تاج نمی بینم. تاج ناچار بود راهی که کفاشیان آن را شروع نموده بود را ادامه دهد.

اساسنامه فدراسیون از بیخ ایراد داشت

معضل عظیم امروز فوتبال ما اساسنامه ای است که فیفا هم روی آن دست گذاشته است. متاسفانه امروز تعیین شد که این اساسنامه ایراد دارد در حالی که این اساسنامه از بیخ ایراد داشت.

فیفا اگر امروز به سراغ این اساسنامه آمده و از آن ایراد گرفته دلیلش اعتمادی بود که در این سالها به فدراسیون فوتبال داشت. اعتمادی که شاید حالا از آن پشیمان باشد.

اگر فیفا همان 20 سال پیش که این اساسنامه تدوین شد روی آن دقت می کرد و به فدراسیون ما اعتماد نمی کرد، همان زمان به آن گیر می داد. در واقع به اعتقاد من فیفا 20 سال دیر به اساسنامه فدراسیون ما گیر داد.

تقسیم قدرت بلای جان فوتبال ایران شد

ریشه مسائل به روزی باز می شود که کمیته انتقالی در فوتبال شکل گرفت. آن موقع کمیته انتقالی به صورتی شکل گرفت که سران ورزش و فوتبال خواستند قدرت را بین خود تقسیم نمایند و بیشتر پای میز مذاکره و معامله نشستند.

رییس فدراسیون صفایی فراهانی و رییس ورزش علی آبادی بود. در کمیته انتقالی صفایی فراهانی با نفوذی که در فیفا و نزد سپ بلاتر داشت کاری کرد تا سه تن از نزدیکان خودش از سوی فیفا در این کمیته باشند و علی آبادی هم سه نفر از نزدیکان خودش را در این کمیته گذاشت.

این کمیته 6 نفره طوری شکل گرفت که 3 به 3 به سمت سران قدرت بودند و هر گروه 3 نفره نظرها و اعتقاداتی داشتند که منافع سرگروه های خود را حفظ نمایند.

در نهایت هم این دو گروه با نظر سرگروه های خود با هم کنار آمدند تا منافع هر دو طرف حفظ شود. اساسنامه ای هم که در آن موقع نوشته شد با اساسنامه مادر یا همان اساسنامه فیفا مغایرت های زیادی داشت که در آن موقع این مغایرت ها دیده نشد.

سران دو گروه معامله کردند

سران دو گروه آن موقع با هم معامله کردند و یکی از آنها حذف من و امثال من از حضور در انتخابات بود. مثلاً قانونی را وضع کردند تا افراد بالای 65 سال در انتخابات فدراسیون شرکت نکند که من می گویم این قانون را صرفاً برای دور کردن من از حضور در انتخابات وضع نموده بودند. اگر من آن موقع 70 سال داشتم این سن را به سوی 70 سال می رساندند.

علی آبادی در کمال بی انصافی با حذف من که پیشنهاد صفایی فراهانی بود موافقت کرد و طرفین قدرت را در فدراسیون تقسیم کردند. به این ترتیب که علی آبادی کفاشیان را که از خودش بود به عنوان رییس معرفی کرد و صفایی فراهانی هم دبیر کل را از خودش گذاشت.

نمی توانند استقلال و پرسپولیس را خصوصی نمایند

بحث خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس گرچه در قانون دیده شده است، اما باید در این زمینه به دولت و سازمان خصوصی سازی حق داد چون توان خصوصی سازی این دو باشگاه عملاً وجود ندارد.

این دو باشگاه هر کدام با بیست سی میلیون طرفدار نمی توانند از بدنه دولت جدا شوند و از طرفی هم این مغایر قانون اساسی است. وقتی این دو تیم ده ها میلیون طرفدار دارند خصوصی سازی آنها باید توسط سازمانی عظیمتر از سازمان خصوصی سازی صورت گیرد و شاید لازم باشد شورای امنیت ملی هم در این زمینه مداخله نماید.

نه علی آبادی، نه گودرزی، نه عباسی و نه به خصوص الان سلطانی فر توان انتقال این دو باشگاه به بخش خصوصی را ندارند. همانطور که گفتم اگر اراده ای برای خصوصی سازی این دو باشگاه وجود دارد، باید ارگان هایی که اختیارات بسیار بیشتری دارند وارد عرصه شوند.